odbyło się posiedzenie Senackiej Komisji Środowiska. Tematem posiedzenia była telazjoza żubrów. Na zaproszenie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w posiedzeniu uczestniczyli prof. dr hab. Bożena Moskwa oraz prof. dr hab. Aleksander W. Demiaszkiewicz.
Jednym z tematów prezentowanych i dyskutowanych podczas posiedzenia była pasożytnicza choroba żubrów powodowana przez nicienie z rodzaja Thelazia. Chorobotwórczość nicieni z rodzaju Thelazia, lokalizujących się w gałce ocznej żubrów w najbardziej zaawansowanej fazie choroby to całkowita ślepota. W tym stadium choroby gałka oczna jest całkowicie zmętniała i przyjmuje kolor biały (tzw. białe oko). Są to objawy jednoznacznie wskazujące na telazjozę. Dodatkowo zwierzęta mają trudności w poruszaniu się i zdobywaniu pokarmu, co w konsekwencji doprowadza do ich śmierci. Na tym etapie choroby nie ma możliwości leczenia zwierząt, co zresztą jest niemożliwe do wykonania w terenie, w warunkach naturalnych.
Pracownicy Instytutu przedstawili przypadki telazjozy u żubrów w Bieszczadach, przyczyny choroby i jej objawy, dotychczasową sytuację epidemiczną w odniesieniu do aktualnego stanu oraz możliwy wpływ choroby na utrzymanie i dobrostan populacji żubra w Polsce. W związku z telazjozą w 2020 r. w Bieszczadach wyeliminowano 20 osobników, badania których potwierdziły obecność pasożytów u wszystkich osobników.
Mając na uwadze stałe nasilanie i rozprzestrzenianie się telazjozy zgłaszane przez lekarzy weterynarii i leśników, Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska zwrócił się do Instytutu z prośbą o pomoc w ocenie aktualnej sytuacji epidemicznej telazjozy u żubrów w Bieszczadach. W porozumieniu z Instytutem Ochrony Środowiska będzie realizowany projekt mający na celu ustalenie ekstensywności zarażenia z wykorzystaniem klasycznych metod morfometrycznych oraz metod molekularnych. Badana będzie również rola much, jako żywicieli pośrednich pasożyta, w organizmie których następuje bardzo ważny etap rozwoju pasożytów.