Telazjoza u żubrów

Chorobotwórczość nicieni z rodzaju Thelazia,

lokalizujących się w gałce ocznej przeżuwaczy polega na mechanicznym drażnieniu spojówek i rogówki oraz toksycznym działaniu metabolitów pasożyta. U zarażonych zwierząt występuje ostre zapalenie spojówek, łzawienie, obrzęk i podwyższona temperatura powiek, nastrzykanie naczyń spojówki, światłowstręt, wysięk surowiczo-śluzowy, a później ropny, powodujący zlepienie powiek. Następnie pojawia się zmętnienie rogówki, jej owrzodzenie i całkowita ślepota. Wtórne zakażenia bakteryjne prowadzą do ropnego zapalenia gałki ocznej.

Pierwsza publikacja autorstwa A.W. Demiaszkiewicz & S. Kaczor, opisująca przypadek telazjozy u żubra w Bieszczadach została opublikowana w czasopiśmie Życie Weterynaryjne w 2015.

Mając na uwadze liczne doniesienia medialne, potwierdzające kolejne przypadki telazjozy – groźnej choroby u żubrów powodowanej przez nicienie z rodzaju Thelazia opracowano charakterystykę morfometryczną i diagnostykę różnicową Thelazia gulosa i T. skrjabini – czynnika etiologicznego ślepoty u żubrów. (link do artykułu)

Najnowsze dane, potwierdzające zarażenie żubrów w Puszczy Białowieskiej, Knyszyńskiej i w Bieszczadach zostały opracowane i opublikowane we współpracy pracowników naukowych Instytutu Parazytologii PAN, Białowieskiego Parku Narodowego, Instytutu Biologii Ssaków PAN oraz Powiatowego Inspektoratu Weterynaryjnego w Sanoku. Opisano m.in. zmiany anatomopatologiczne w postaci obustronnego przekrwienia worka spojówkowego, zmętnienia lub owrzodzenia rogówki, ropnego zapalenia gałki ocznej, a także perforacji owrzodzeń rogówki, które prowadzą do ślepoty.